dusić I
ściskać kogoś za gardło lub zatykać nos i usta, uniemożliwiając oddychanie i w taki sposób zabijać
Pjawki Podkomorzego dzierżą go pod uszy, Z lewej strony Strapczyna, a z prawej zawisał Sprawnik i dusząc gardziel, krew czarną wysysał (IV). Gdy wielki wielkiego Będzie dusić, my duśmy mniejszych, każdy swego (VII). Jedne po drugich dusi i składa do kupy (VIII). Zaledwie która bzyknie, już długimi nogi Obejmuje ją wkoło i dusi mistrz srogi (IX).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Narządy i ich funkcje ↔ Oddychanie